Δημιουργική Ψυχολογική Γραφή, CleverCareer, Ιωάννα Ν. Τριπερίνα

Αξιοποιούμε τις ευκαιρίες που μας δίνουν τα βιώματα από όλους τους τομείς, των ανθρωπιστικών επιστημών, των θετικών επιστημών, της τεχνολογίας, της τεχνικής, της τέχνης, της φύσης και της καθημερινής ζωής, με άξονα την επιστήμη της ψυχολογίας, σε ατομικό, ομαδικό και κοινοτικό επίπεδο.

Γράφουμε την προσωπική μας ιστορία ή μια ιστορία για κάποιον άλλο ή μια ιστορία για τον κόσμο μας, αξιοποιώντας όποια εκφραστικά μέσα μας εμπνέουν περισσότερο.

Δεν γράφουμε ως συγγραφείς, αλλά ως δημιουργοί, αποποιούμενοι το ρόλο του χρήστη, του καταναλωτή. Σκεφτόμαστε πολυδιάστατα και ολοκληρωμένα, βρίσκουμε δρόμους να απελευθερώνουμε το δυναμικό μας, να αναδεικνύουμε τις δυνατότητές μας, να καλλιεργούμε ή να εξωτερικεύουμε τη φαντασία μας. Ένα συναρπαστικό ταξίδι που μπορεί να βγάλει τον καθένα σε πολύ διαφορετικά μονοπάτια, γνωστικά, συναισθηματικά, κοινωνικά, επαγγελματικά κλπ. έχοντας τη δυναμική να αναδιαμορφώσει τον εαυτό μας, του άλλους και τον κόσμο.

Η Αυτογνωσιακή, Ετερογνωσιακή και Κοσμο-γνωσιακή Δημιουργική Γραφή της Ι.Ν. Τριπερίνα, έχει σκοπό να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο που μας περιβάλλει αξιοποιώντας πολλαπλά εκφραστικά μέσα. Συγκεκριμένα:

Αναζητούμε τρόπους σύνθεσης πολλαπλών εκφραστικών μέσων με επίκεντρο τη γραφή, άξονα το πρόσωπο και φόντο την επιστήμη της ψυχολογίας. Με δημιουργικές ασκήσεις για την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, την παραγωγή ιδεών και την επίλυση προβλημάτων.

«Καθώς εκφραζόμαστε δημιουργικά με διάφορα εκφραστικά μέσα, παρεμβαίνουμε δυναμικά στον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο, και τα αναδημιουργούμε!

Σε πλήθος ερευνών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ο James Pennebaker (1984, 1986, 1987, 1997) έδειξε ότι οι άνθρωποι που κρατούσαν μυστικές σημαντικές συναισθηματικές αναμνήσεις τους χωρίς να τις αποκαλύπτουν σε άλλους παρουσίαζαν περισσότερα συμπτώματα ασθενειών και προβλήματα φυσικής υγείας απ’ ό,τι εκείνοι που δεν είχαν τέτοιου είδους μυστικά. Ο ερευνητής ενθάρρυνε εθελοντές να εκφραστούν γραπτά αναφορικά με τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος τους για τις οποίες είχαν μιλήσει καθόλου ή ελάχιστα με άλλους ανθρώπους. Από τους συμμετέχοντες ζητήθηκε να αφιερώνουν τρεις ή τέσσερις καθημερινές συνεδρίες των 20 λεπτών η κάθε μία στο να καταγράψουν όλα όσα τους έρχονται στο μυαλό σχετικά με σημαντικά συναισθηματικά επεισόδια της ζωής τους. Η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των εθελοντών συμμετεχόντων (τρεις με οχτώ εβδομάδες μετά το τέλος του προγράμματος μετρήθηκαν ορισμένοι δείκτες φυσικής υγείας των συμμετεχόντων, όπως ο αριθμός επισκέψεων στο γιατρό στο ενδιάμεσο διάστημα και ο αριθμός ασθενειών ή προβλημάτων υγείας) έδειξε ότι οι δείκτες υγείας τους είχαν βελτιωθεί σε σύγκριση με τους δείκτες των συμμετεχόντων στην ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών ερμηνεύονται με βάση την ψυχολογική υπόθεση ότι τα άτομα που δεν έχουν εκφράσει ποτέ κάποιες συναισθηματικές εμπειρίες τους υφίστανται κάποιο στρες. Συγκεκριμένα, η μη έκφραση των συναισθημάτων εμποδίζει τη ρύθμισή τους, ενώ η εντατική γραπτή έκφραση πετυχαίνει τη ρύθμιση και εξαλείφει κατά συνέπεια το στρες, πράγμα που αντικατοπτρίζεται στην υγεία τους. Οι έρευνες του Rime (1998, 2001) που ακολούθησαν επιχείρησαν να ρίξουν περισσότερο φως σε αυτό το θέμα και οδήγησαν σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

Οι συναισθηματικές αναμνήσεις που είχαν κρατηθεί μυστικές απαιτούσαν περισσότερες γνωστικές προσπάθειες από τις συναισθηματικές αναμνήσεις που είχαν εκφραστεί. Οι προσπάθειες αυτές περιελέμβαναν την περαιτέρω αναζήτηση νοήματος σχετικά με το γιατί συνέβη, την ανάγκη κατανόησης για το τι συνέβη και την ανάγκη να ξαναμπεί μια τάξη σε ό,τι συνέβη. Έτσι, οι συναισθηματικές αναμνήσεις που δεν έχουν εκφραστεί αποτελούν ένα ανολοκλήρωτο γνωστικό έργο, το οποίο απαιτεί την ολοκλήρωσή του, η οποία επιτυγχάνεται με την τεχνική της γραπτής έκφρασης στοιχείων μιας συναισθηματικής εμπειρίας. Η τεχνική αυτή είναι πολλά υποσχόμενη για τη συνειδητοποίηση, την αποστασιοποίηση, τη γνωστική επεξεργασία, την επαναξιολόγηση της εμπειρίας, την κατασκευή της μνήμης κ.α. (Rime, 2019, Η κοινωνική επικοινωνία των συναισθημάτων).

Στα πλαίσια των ψυχολογικών μας παρεμβάσεων ενθαρρύνουμε την καταγραφή των γνωστικών (σκέψεις), συναισθηματικών (συναισθήματα), συμπεριφορικών (συμπεριφορές) και φυσιολογικών (σώμα – συμπτώματα/αισθήματα) εμπειριών που κάποιος άνθρωπος βίωσε κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος που τον επηρέασε. Στη συνέχεια έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε το ρόλο του προσώπου σε αυτό το γεγονός αλλά και το ρόλο άλλων εμπλεκομένων, και να απαντήσουμε οποιαδήποτε ερώτηση τον απασχολεί, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στη συναισθηματική έκφραση και στη γνωστική επεξεργασία του συναισθήματος, αλλά και στις κοινωνικές προεκτάσεις της εμπειρίας.

Θέλω να γράψω την αυτοβιογραφία μου. Έχει νόημα; Θα με βοηθήσει και πώς;

Ο αυτοβιογραφικός εαυτός μας διαμορφώνεται από τις ιστορίες που αφηγούμαστε για τη ζωή μας και μας βοηθάει να διαχειριζόμαστε τον πυρηνικό εαυτό μας, αυτόν που έχουμε ως γενετικό δυναμικό και διαμορφώνεται καταγράφοντας λεπτό προς λεπτό τα βιώματά μας, άρα μάς βοηθάει να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο, βελτιώνοντας τις σχέσεις μας.

Το να γράψετε την αυτοβιογραφία σας είναι ένας αναπτυξιακός και θεραπευτικός στόχος που μπορούμε να τον πετύχουμε καλύτερα μαζί με την υποστήριξη και ενδυνάμωση αυτής της διαδικασίας.

Οι γενικεύσεις, η ασαφής, χωρίς συνοχή, κλειστή και στατική αφήγηση, η αποφυγή κάποιων βιωμάτων που σας βαραίνουν, η θέση του παρατηρητή και όχι η δυναμική εμπλοκή σας στην ιστορία, η αντίσταση στις αλλαγές που συμβαίνουν τόσο στην πορεία της ζωής όσο και στη διάρκεια της συγγραφής, είναι τα συνηθέστερα εμπόδια που βάζουν στην πορεία τους όσοι προσπαθούν μόνοι τους να γράψουν την αυτοβιογραφία τους, χωρίς τελικά να αξιοποιούν τις πλούσιες ευκαιρίες που προσφέρει αυτή η δυνατότητα.

Οι άνθρωποι που γράφουν ιστορίες από τη ζωή τους, ανεξάρτητα από το πόσο θετικές είναι οι ιστορίες τους, τείνουν να έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ της Δημιουργικής Ψυχολογικής Γραφής της Ι.Ν.Τριπερίνα

Στιγμιότυπα και αναμνήσεις από το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής της Ι. Ν. Τριπερίνα για το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ), 2014, 50 ώρες:

Άλλα εκπαιδευτικά προγράμματα για το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) της Ι. Ν. Τριπερίνα:

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής, 50 ώρες, 2014-2015 για κρατούμενες ΚΚΓΕΘ

Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής, 100 ώρες, 2014 για ΑΜΕΑ

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα πλαίσια του ERASMUS+ FORINER (www.vocvo.be): εξ αποστάσεως εκπαίδευση ελλήνων κρατούμενων σε ευρωπαικές φυλακές δια αλληλογραφίας (2016-2017).

Βιώνω τις γλώσσες που μιλούσα, μιλάω και θα μιλήσω...

Μετράω δύο μάτια που με κοιτάζουν τρυφερά και νιώθω ασφάλεια,

Βάφω χρώμα πράσινο και περπατώ με γυμνά πόδια στο γρασίδι, μακριά της,

Ανεβαίνω στο βουνό και κατεβαίνω στο λιβάδι μέχρι που φτάνω σε ένα στρωμένο τραπέζι. Τρώω, τι γλυκό!

Χτυπώ ρυθμικά το πιατάκι μου λες κι είναι τυμπανάκι - πάει κάτω το γλυκάκι,

Τρέμω από το φόβο μου στο σκοτάδι - μα πού πάει η μέρα όταν φεύγει;

Κατεβαίνω από την υδρόγειο σφαίρα, να σταματήσω τη γη, να μην έρχεται η νύχτα,

Συναντιέμαι με τους φίλους μου. Να θέλουν να κάνουν το ίδιο;

Γεννήθηκα σε έναν άλλο κόσμο από αυτόν που ζω τώρα - πόσο όλα έχουν αλλάξει... Σε αυτή την επανάσταση της κοινωνίας της πληροφορίας νιώθω ηττημένος χωρίς καν να πάρω μέρος. Παίρνω μέρος, μαθαίνω τις νέες γλώσσες, βιώνοντάς τες...

Μετράω ως το δύο και ερωτεύομαι, πολλαπλασιάζω με το 20 και έχω τόσα ζήσει!

Βάφω χρώμα γαλάζιο, γίνομαι το έργο τέχνης μου, και πετάω να δω τον κόσμο από ψηλά· πόλεις, χωριά, δρόμοι, βιομηχανικές περιοχές, εξοχές ...

Ανεβαίνω στα αστέρια, ταξιδεύω στους γαλαξίες· κι ας είμαι εδώ. Γελάω.

Χτυπώ ρυθμικά το χέρι μου συντονίζοντάς το με τους χτύπους της καρδιάς μου, ντύνω το ρυθμό μου με την αγαπημένη μου μουσική.

Χορεύω ξεχνώντας τη γύμνια μου, χορεύω μόνος μου, σε ζευγάρι, σε κύκλο, ειρηνικά, τραυματικά, διερευνητικά.

Τρέμω από τη συγκίνηση, εκτίθεμαι, μπορεί να κάνω λάθος, προσπαθώ, αναδιαμορφώνω, διαρκώς...

Μπαίνω μέσα στο πλήθος, φτάνω στη μεγάλη αίθουσα, επιστρέφω στο δωμάτιο μου.

Ποιος είναι μαζί μου; Ένα παραμύθι από τα παλιά, μια ιστορία ξεπηδάει από ένα βιβλίο και μία ταινία, οι γιορτές, κοινές και μόνο-δικές-μου μνήμες, άνθρωποι...

Συναντιέμαι με τους δικούς μου ανθρώπους. Κάποιους μπορεί να μην τους ξέρω, κι όμως κάτι νιώθω από την άυλη παρουσία τους· είμαστε μαζί και πάμε.

«Από τότε που έμαθα να γράφω έγραφα ακατάπαυστα. Ήταν η προσπάθειά μου να καταλάβω τον κόσμο. Αρχικά κρατούσα ημερολόγιο, έγραφα επιστολές και δοκίμια. Μετέπειτα άρθρα, μελέτες, βιβλία, τα πάντα, εκατοντάδες χιλιάδες κόλλες χαρτί, βιβλιοθήκες ολόκληρες. Ζωγράφιζα παράλληλα όταν ήμουν μικρή και έφηβη, ιδιαίτερα προσωπογραφίες.

Ως πολύ αναλυτικός τύπος, μάλλον, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι με τις δεξιότητές μου στη ζωγραφική δεν μπορούσα να αποδώσω ολοκληρωμένα και με σαφήνεια τα μηνύματα που κατάφερνα να μεταδώσω με τη γλώσσα. Στο ίδιο συμπεράσμα κατέληξα καθώς γρατζούνιζα την κιθάρα μου...

Έτσι αυτοφυλακίστηκα στη «βία» της γλώσσας για πολλά χρόνια.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν αποφάσισα να βγαίνω από αυτή τη φυλακή. Προσπαθώ να «γράφω» συνοπτικά, περιεκτικά, αφαιρετικά, με φωτογραφίες, με σκίτσα, με εικόνες, με μουσικές, με κινήσεις, με δράσεις...

Ένας νέος όμορφος κόσμος! Η δημιουργική ψυχολογική μου γραφή.»

Δείγματα της δημιουργικής ψυχολογικής μου γραφής:

Για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες "ο αγαθός" - βιωματικό παραμύθι "γουτού γουπατού"

Για το καλό και το κακό "σπάζοντας τα διχοτομικά στερεότυπα"

Για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες "το σπίτι της χαράς"

Για το βιωματικό παιχνίδι "Θηβαπούα" και "Ταξιδιώτες της πόλης"

ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟΣ, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Ανάπτυξη συνεργασίας (μόνο με συνεργασία μπορούν να επιτευχθούν οι άθλοι, δεν υπάρχει ανταγωνισμός, όλοι μαζί κερδίζουν)

ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Αξιοποίηση διαφορετικότητας (ενσυναίσθηση)

Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Ανάπτυξη της αίσθησης προσωπικής ευθύνης για την ορθή αξιοποίηση του περιβάλλοντος

Η ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Γνώση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων μου στην πόλη μου

ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΕΛΙΚΩΝΙΑΔΕΣ ΜΟΥΣΕΣ, της Ι.Ν.Τριπερίνα

Θεραπευτικές προσωπικές ιστορίες στα μέτρα σας

Για την εξάρτηση και την ανεξαρτησία (μάνα-κόρη μια ζωή)

Για τον καλό και τον κακό μας εαυτό ως έναν ενιαίο

Για την οικογένεια μέσα από τα μάτια των παιδιών

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014
ΛΙΒΑΔΕΙΑ Συνεδριακό Κέντρο “Χρήστος Παλαιολόγος” / 19.30
Ημερίδα του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, με θέμα:
«Μύθοι και παραδόσεις της Βοιωτίας. Η διάσωση του προφορικού πολιτισμικού ”
Ομιλία: Οι εννέα Ελικωνιάδες Μούσες εμπνέουν την καλλιέργεια των εννέα τύπων ευφυΐας. Πρωτότυπη μελέτη και εφαρμογή της Ιωάννας Ν. Τριπερίνα.

Copyright, 2014, Ιωάννα Ν. Τριπερίνα. Μόνο με την έγγραφη άδεια της συγγραφέως επιτρέπεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου με οποιοδήποτε τρόπο - έντυπο, ηλεκτρονικό, ηχητικό ή οπτικό - ή μορφή - τμηματικά ή περιληπτικά.

Ιωάννα Ν. Τριπερίνα, Ψυχολόγος BSc MSc

Έδρα CleverCareer: Γληνού Δημ. 38, 32200 Θήβα, Βοιωτία, Ελλάδα | T. +302262302619 | K. +306977702872

gmail: ioannatriperina

Υπηρεσίες | Βιογραφικό | Άρθρα | Επικοινωνία

Χαιρόμαστε να συνδεθούμε μαζί σας